Historia rozwoju chińskiej windy

W 1854 roku na Wystawie Światowej w Crystal Palace w Nowym Jorku Eliza Graves Otis po raz pierwszy pokazała swój wynalazek – pierwszą w historii windę bezpieczeństwa. Od tego czasu windy są szeroko stosowane na całym świecie. Firma produkująca windy, nazwana na cześć Otisa, również rozpoczęła swoją błyskotliwą podróż. Po 150 latach stała się wiodącą firmą produkującą windy na świecie, w Azji i Chinach.

Życie toczy się dalej, technologia się rozwija, a windy są coraz lepsze. Materiał windy jest od czarno-białego do kolorowego, a styl jest od prostego do ukośnego. W metodach sterowania wprowadzane są innowacje krok po kroku - obsługa przełącznika klamki, sterowanie przyciskami, sterowanie sygnałem, sterowanie zbieraniem, dialog człowiek-maszyna itp. Pojawiło się sterowanie równoległe i inteligentne sterowanie grupowe; Windy piętrowe mają tę zaletę, że oszczędzają miejsce w szybie i poprawiają przepustowość transportu. Ruchome schody ruchome o zmiennej prędkości oszczędzają więcej czasu pasażerom; Dzięki wachlarzowym, trójkątnym, półkątnym i okrągłym kształtom kabiny o różnych kształtach pasażerowie będą mieli nieograniczoną i swobodną widoczność.

Wraz z historycznymi zmianami morza, wieczną stałą jest zaangażowanie windy w poprawę jakości życia współczesnych ludzi.

Według statystyk Chiny korzystają z ponad 346 000 wind i ich liczba rośnie w tempie od około 50 000 do 60 000 jednostek rocznie. Windy są w Chinach od ponad 100 lat, a szybki rozwój wind w Chinach nastąpił po reformie i otwarciu. Obecnie poziom technologii wind w Chinach został zsynchronizowany ze światem.

W ciągu ponad 100 lat rozwój chińskiej branży dźwigowej przeszedł następujące etapy:

1, sprzedaż, instalacja i konserwacja importowanych wind (1900-1949). Na tym etapie liczba wind w Chinach wynosi tylko około 1100;

2, niezależny etap twardego rozwoju i produkcji (1950-1979), na tym etapie Chiny wyprodukowały i zainstalowały około 10 000 wind;

3, założyła przedsiębiorstwo składające się z trzech funduszy, etap szybkiego rozwoju branży (od 1980 r.), ten etap całkowitej produkcji Chin Zainstalowano około 400 000 wind.

Obecnie Chiny stały się największym na świecie nowym rynkiem wind i największym producentem wind.

W 2002 roku roczna zdolność produkcyjna wind w chińskiej branży dźwigowej po raz pierwszy przekroczyła 60 000 sztuk. Trzecia fala rozwoju chińskiej branży dźwigowej od czasu reformy i otwarcia nabiera tempa. Po raz pierwszy ukazał się w latach 1986-1988, a drugi w latach 1995-1997.

W 1900 roku amerykańska firma Otis Elevator Company uzyskała pierwszy kontrakt na windy w Chinach za pośrednictwem agenta Tullock & Co. – dostarczającego dwie windy do Szanghaju. Od tego czasu historia światowej windy otworzyła stronę Chin

W 1907 roku Otis zainstalował dwie windy w hotelu Huizhong w Szanghaju (obecnie Peace Hotel Hotel, budynek południowy, angielska nazwa Peace Palace Hotel). Te dwie windy są uważane za najwcześniejsze windy używane w Chinach.

W 1908 roku firma American Trading Co. została agentem firmy Otis w Szanghaju i Tianjin.

W 1908 roku w hotelu Licha (angielska nazwa Astor House, później zmieniona na Pujiang Hotel) zlokalizowanym przy Huangpu Road w Szanghaju zainstalowano 3 windy. W 1910 roku w budynku Zgromadzenia Ogólnego w Szanghaju (obecnie hotel Dongfeng) zainstalowano trójkątną drewnianą windę samochodową wyprodukowaną przez firmę Siemens AG.

W 1915 roku w hotelu Beijing przy południowym wyjściu z Wangfujing w Pekinie zainstalowano trzy windy jednobiegowe firmy Otis, w tym 2 windy osobowe, 7 pięter i 7 stacji; 1 winda, 8 pięter i 8 stacji (w tym 1 podziemna). W 1921 roku szpital Union Medical College w Pekinie zainstalował windę Otis.

W 1921 roku International Tobacco Trust Group Yingmei Tobacco Company założyła Tianjin Pharmaceutical Factory (przemianowaną na Tianjin Cigarette Factory w 1953) z siedzibą w Tianjin. W zakładzie zainstalowano sześć wind towarowych firmy Otis obsługiwanych za pomocą klamek.

W 1924 roku w hotelu Astor w Tianjin (angielska nazwa Astor Hotel) w ramach projektu przebudowy i rozbudowy zainstalowano windę osobową obsługiwaną przez firmę Otis Elevator Company. Nośność znamionowa 630kg, zasilanie AC 220V, prędkość 1,00m/s, 5 pięter, 5 stacji, samochód drewniany, drzwi ogrodzeniowe ręczne.

W 1927 r. Wydział Przemysłu i Mechanizacji Miejskiego Biura Robót w Szanghaju zaczął być odpowiedzialny za rejestrację, przegląd i licencjonowanie wind w mieście. W 1947 roku zaproponowano i wdrożono system inżyniera konserwacji wind. W lutym 1948 r. sformułowano przepisy mające na celu wzmocnienie regularnych inspekcji wind, co odzwierciedlało wagę, jaką na początku władze lokalne przywiązywały do ​​zarządzania bezpieczeństwem wind.

W 1931 roku Schindler w Szwajcarii założył agencję w Jardine Engineering Corp. w Szanghaju, aby prowadzić sprzedaż, instalację i konserwację wind w Chinach.

W 1931 roku Hua Cailin, były brygadzista Shen Changyang, założonej przez Amerykanów, otworzył fabrykę hydroelektrowni żelaznych Huayingji przy pasie 648 nr 9, Changd. Od 2002 r. w latach 1996, 1997, 1998 odbyła się Międzynarodowa Wystawa Wind w Chinach. , 2000 i 2002. Na wystawie wymieniono technologię dźwigową i informacje rynkowe z całego świata oraz promowały rozwój branży dźwigowej.

W 1935 roku 9-piętrowa firma Daxin Company na skrzyżowaniu Nanjing Road i Tibet Road w Szanghaju (cztery główne firmy w tym czasie na Shanghai Nanjing Road – jedna z Xianshi, Yong'an, Xinxin, Daxin Company, obecnie pierwszy oddział w Szanghaju) W firmie Otis zainstalowano dwa pojedyncze schody ruchome 2 O&M. W utwardzonym centrum handlowym zainstalowano dwie schody ruchome prowadzące na 2. oraz 2. i 3. piętro, naprzeciwko bramy Nanjing Road. Te dwa schody ruchome są uważane za najwcześniejsze schody ruchome używane w Chinach.

Do 1949 r. w różnych budynkach Szanghaju zainstalowano około 1100 importowanych wind, z czego ponad 500 wyprodukowano w Stanach Zjednoczonych; następnie ponad 100 w Szwajcarii, a także w Wielkiej Brytanii, Japonii, Włoszech, Francji, Niemczech. Wyprodukowano w takich krajach jak Dania. Jedna z dwubiegowych wind dwubiegowych AC wyprodukowanych w Danii ma udźwig znamionowy 8 ton i jest windą o maksymalnym obciążeniu znamionowym przed wyzwoleniem Szanghaju.

Zimą 1951 roku Komitet Centralny Partii zaproponował zainstalowanie własnoręcznie wykonanej windy przy Bramie Tiananmen w Chinach. Zadanie powierzono firmie Tianjin (prywatnej) Qingsheng Motor Factory. Po ponad czterech miesiącach narodziła się pierwsza winda zaprojektowana i wyprodukowana przez naszych inżynierów i techników. Winda ma udźwig 1 000 kg i prędkość 0,70 m/s. Jest to pojedyncza prędkość prądu przemiennego i sterowanie ręczne.

Od grudnia 1952 r. do września 1953 r. fabryka elektrowni wodnych Hualuji Elevator Iron Factory w Szanghaju wykonywała windy towarowe i pasażerów zamówione przez centralną firmę inżynieryjną, budynek radzieckiego Czerwonego Krzyża w Pekinie, biurowiec ministerstwa powiązany z Pekinem oraz fabrykę papieru w Anhui. Tigami 21 jednostek. W 1953 roku w zakładzie wybudowano automatyczną windę poziomującą napędzaną dwubiegowym silnikiem indukcyjnym.

W dniu 28^thW grudniu 1952 roku założono Centrum Napraw Elektrycznych Shanghai Real Estate Company. Personel składa się głównie z firmy Otis i szwajcarskiej firmy Schindler zajmującej się branżą wind w Szanghaju oraz kilku krajowych prywatnych producentów, zajmujących się głównie instalacją, konserwacją i konserwacją wind, hydrauliki, silników i innego wyposażenia mieszkaniowego.

W 1952 r. firma Tianjin (prywatna) połączyła się z Fabryką Silników Qingsheng w Fabrykę Sprzętu Komunikacyjnego w Tianjin (w 1955 r. przemianowaną na Fabrykę Sprzętu Podnoszącego Tianjin) i założyła warsztat wind o rocznej produkcji 70 wind. W 1956 roku sześć małych fabryk, w tym Tianjin Crane Equipment Factory, Limin Iron Works i Xinghuo Paint Factory, zostało połączonych, tworząc fabrykę wind w Tianjin.

W 1952 roku na Uniwersytecie Jiaotong w Szanghaju otwarto specjalizację z produkcji maszyn dźwigowych i transportowych, a także otwarto kurs wind.

W 1954 roku Uniwersytet Jiaotong w Szanghaju rozpoczął rekrutację absolwentów w dziedzinie produkcji maszyn dźwigowych i transportowych. Technologia wind jest jednym z kierunków badań.

15^thPaździernik 1954 Szanghajska elektrownia wodna Huayingji Elevator Iron Factory, która stała się niewypłacalna z powodu niewypłacalności, została przejęta przez Szanghajską Administrację Przemysłu Ciężkiego. Nazwę fabryki oznaczono jako lokalny, państwowy zakład produkujący windy w Szanghaju. We wrześniu 1955 roku Zhenye Elevator Hydropower Engineering Bank połączył się z fabryką i otrzymał nazwę „Publiczno-prywatna wspólna fabryka wind w Szanghaju”. Pod koniec 1956 roku w zakładzie wyprodukowano próbną automatyczną dwubiegową windę sterowaną sygnałem, z automatycznym poziomowaniem i automatycznym otwieraniem drzwi. W październiku 1957 roku na moście na rzece Wuhan Jangcy pomyślnie zainstalowano osiem automatycznych wind sterowanych sygnałem, wyprodukowanych przez publiczno-prywatną spółkę joint venture Shanghai Elevator Factory.

W 1958 roku w elektrowni wodnej na rzece Xinjiang Ili zainstalowano pierwszą windę o dużej wysokości podnoszenia (170 m) należącą do fabryki wind w Tianjin.

We wrześniu 1959 r. publiczno-prywatna spółka joint venture Shanghai Elevator Factory zainstalowała 81 wind i 4 schody ruchome na potrzeby dużych projektów, takich jak Wielka Hala Ludowa w Pekinie. Wśród nich cztery podwójne schody ruchome AC2-59 to pierwsza partia schodów ruchomych zaprojektowana i wyprodukowana w Chinach. Zostały one opracowane wspólnie przez Shanghai Public Elevator i Shanghai Jiaotong University i zainstalowane na dworcu kolejowym w Pekinie.

W maju 1960 r. publiczno-prywatna spółka joint venture Shanghai Elevator Factory z sukcesem wyprodukowała windę na prąd stały zasilaną przez sterowany sygnałem agregat prądotwórczy prądu stałego. W 1962 roku windy towarowe fabryki obsługiwały Gwineę i Wietnam. W 1963 roku na 27 000 tonowym statku towarowym radzieckiego „Ilica” zainstalowano cztery windy morskie, wypełniając tym samym lukę w produkcji wind morskich w Chinach. W grudniu 1965 roku fabryka wyprodukowała dwubiegową windę AC dla pierwszej zewnętrznej wieży telewizyjnej w Chinach o wysokości 98 m, zainstalowanej na górskiej wieży telewizyjnej Guangzhou Yuexiu.

W 1967 roku Shanghai Elevator Factory zbudowało szybką windę sterowaną grupowo na prąd stały dla hotelu Lisboa w Makau, o udźwigu 1 000 kg, prędkości 1,70 m/s i sterowaniu czterogrupowym. Jest to pierwsza winda sterowana grupowo wyprodukowana przez Shanghai Elevator Factory.

W 1971 roku fabryka wind w Szanghaju z sukcesem wyprodukowała pierwsze w Chinach w pełni przezroczyste, niepodparte schody ruchome, zainstalowane w metrze w Pekinie. W październiku 1972 roku schody ruchome w fabryce wind w Szanghaju zostały zmodernizowane do wysokości ponad 60 m. Schody ruchome zostały pomyślnie zainstalowane w metrze Jinricheng Square w Pjongjangu w Korei Północnej. Jest to najwcześniejsza produkcja schodów ruchomych o dużej wysokości podnoszenia w Chinach.

W 1974 roku opublikowano normę branżową mechaniczną JB816-74 „Warunki techniczne wind”. Jest to wczesny standard techniczny dla branży dźwigowej w Chinach.

W grudniu 1976 roku fabryka wind w Tianjin zbudowała bezprzekładniową, szybką windę na prąd stały o wysokości 102 m i zainstalowała ją w hotelu Guangzhou Baiyun. W grudniu 1979 roku fabryka wind w Tianjin wyprodukowała pierwszą windę sterowaną prądem przemiennym o scentralizowanym sterowaniu i prędkości sterowania 1,75 m/s oraz wysokości podnoszenia 40 m. Został zainstalowany w hotelu Tianjin Jindong.

W 1976 roku fabryka wind w Szanghaju z sukcesem wyprodukowała dwuosobowy ruchomy chodnik o całkowitej długości 100 m i prędkości 40,00 m/min, zainstalowany na międzynarodowym lotnisku w Pekinie.

W 1979 roku, w ciągu 30 lat od powstania Chińskiej Republiki Ludowej, w całym kraju zainstalowano i zainstalowano około 10 000 wind. Windy te to głównie windy prądu stałego i windy dwubiegowe prądu przemiennego. Istnieje około 10 krajowych producentów wind.

4^thLipiec 1980, China Construction Machinery Corporation, Swiss Schindler Co., Ltd. i Hong Kong Jardine Schindler (Far East) Co., Ltd. wspólnie założyły China Xunda Elevator Co., Ltd. Jest to pierwsze wspólne przedsięwzięcie w branży maszynowej w Chinach od czasu reformy i otwarcia. Spółka joint venture obejmuje fabrykę wind w Szanghaju i fabrykę wind w Pekinie. Chińska branża dźwigowa wywołała falę inwestycji zagranicznych.

W kwietniu 1982 r. Fabryka Wind w Tianjin, Fabryka Silników prądu stałego w Tianjin i Fabryka reduktorów przekładni ślimakowych w Tianjin założyły firmę Tianjin Elevator Company. 30 września ukończono budowę wieży testowej windy firmy o wysokości 114,7 m, obejmującej pięć studni testowych. Jest to najwcześniejsza wieża testowa wind powstała w Chinach.

W 1983 roku Szanghajska Fabryka Wyposażenia Mieszkaniowego zbudowała pierwszą niskociśnieniową, odporną na wilgoć i korozję windę dla 10-metrowej platformy w Shanghai Swimming Hall. W tym samym roku dla huty żelaza i stali Liaoning Beitai zbudowano pierwszą domową windę w wykonaniu przeciwwybuchowym do remontu szaf na gaz suchy.

W 1983 roku Ministerstwo Budownictwa potwierdziło, że Instytut Mechanizacji Budownictwa Chińskiej Akademii Badań Budowlanych jest instytutem badań technicznych w zakresie wind, schodów ruchomych i ruchomych chodników w Chinach.

W czerwcu 1984 r. w Xi'an odbyło się inauguracyjne spotkanie Stowarzyszenia Producentów Maszyn Budowlanych Oddziału Windów Chińskiego Stowarzyszenia Mechanizacji Budownictwa, a oddział dźwigów był stowarzyszeniem trzeciego stopnia. 1 stycznia 1986 roku nazwę zmieniono na „Chińskie Stowarzyszenie Mechanizacji Budownictwa Elevator Association”, a Stowarzyszenie Wind zostało awansowane do rangi Drugiego Stowarzyszenia.

1^stGrudzień 1984, Oficjalne otwarcie Tianjin Otis Elevator Co., Ltd., spółki joint venture pomiędzy Tianjin Elevator Company, China International Trust and Investment Corporation i Otis Elevator Company ze Stanów Zjednoczonych.

W sierpniu 1985 roku chińska fabryka wind Schindler w Szanghaju z sukcesem wyprodukowała dwie równoległe, szybkie windy o prędkości 2,50 m/s i zainstalowała je w Bibliotece Baozhaolong na Uniwersytecie Jiaotong w Szanghaju. Beijing Elevator Factory wyprodukowało pierwszą w Chinach sterowaną mikrokomputerem windę z regulacją prędkości prądu przemiennego o udźwigu 1 000 kg i prędkości 1,60 m/s, zainstalowaną w Bibliotece w Pekinie.

W 1985 roku Chiny oficjalnie dołączyły do ​​Komitetu Technicznego ds. Wind, Schodów Ruchomych i Ruchomych Chodników Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO/TC178) i zostały członkiem P. Krajowe Biuro Normalizacyjne ustaliło, że Instytut Mechanizacji Budownictwa Chińskiej Akademii Building Research jest krajową scentralizowaną jednostką zarządzającą.

W styczniu 1987 r. Shanghai Mitsubishi Elevator Co., Ltd., czterostronna spółka joint venture pomiędzy Shanghai Electromechanical Industrial Co., Ltd., China National Machinery Import and Export Corporation, japońską firmą Mitsubishi Electric Corporation i Hongkong Lingdian Engineering Co., Ltd. ., otworzył ceremonię przecięcia wstęgi.

W dniu 11^st_14^thW grudniu 1987 r. w Guangzhou odbyła się pierwsza seria konferencji poświęconych przeglądowi licencji na produkcję dźwigów i instalację dźwigów. Po tym przeglądzie pozytywnie przeszło ocenę 93 licencji na produkcję wind od 38 producentów wind. Ocenę przeszło łącznie 80 licencji na instalację dźwigów dla 38 jednostek dźwigowych. Łącznie w 28 firmach budowlano-montażowych zainstalowano 49 instalacji dźwigowych. Licencja przeszła weryfikację.

W 1987 roku wydano krajową normę GB 7588-87 „Kodeks bezpieczeństwa dotyczący produkcji i instalacji wind”. Norma ta jest równoważna normie europejskiej EN81-1 „Kodeks bezpieczeństwa dotyczący budowy i instalacji wind” (zmienionej w grudniu 1985 r.). Norma ta ma ogromne znaczenie dla zapewnienia jakości produkcji i montażu wind.

W grudniu 1988 roku firma Shanghai Mitsubishi Elevator Co., Ltd. wprowadziła na rynek pierwszą w Chinach windę transformatorową ze sterowaniem zmienną częstotliwością o udźwigu 700 kg i prędkości 1,75 m/s. Został zainstalowany w hotelu Jing'an w Szanghaju.

W lutym 1989 roku formalnie powołano Krajowe Centrum Nadzoru i Kontroli Jakości Wind. Po kilku latach rozwoju ośrodek wykorzystuje zaawansowane metody badania typu dźwigów i wydaje certyfikaty zapewniające bezpieczeństwo dźwigów użytkowanych w Chinach. W sierpniu 1995 r. ośrodek zbudował wieżę testową wind. Wieża ma 87,5 m wysokości i posiada cztery studnie badawcze.

16^thW styczniu 1990 roku w Pekinie odbyła się konferencja prasowa poświęcona pierwszym wynikom oceny użytkowników wind wyprodukowanych w kraju, zorganizowana przez Komitet Użytkowników Chińskiego Stowarzyszenia Zarządzania Jakością i inne jednostki. Na spotkaniu opublikowano listę firm oferujących lepszą jakość produktów i lepszą jakość usług. Zakres oceny obejmuje windy krajowe zainstalowane i użytkowane w 28 województwach, gminach i obwodach autonomicznych od 1986 r., a w ocenie wzięło udział 1150 użytkowników.

W dniu 25^thW lutym 1990 roku został oficjalnie opublikowany magazyn China Association of Elevator Association i wydawany przez China Association of Elevator Association w kraju i za granicą. „China Elevator” stała się jedyną oficjalną publikacją w Chinach specjalizującą się w technologii i rynku wind. Radca stanu, pan Gu Mu, wpisał tytuł. Od momentu powstania redakcja China Elevator aktywnie zaczęła nawiązywać wymiany i współpracę z organizacjami zajmującymi się windami oraz magazynami o windach w kraju i za granicą.

W lipcu 1990 r. wydawnictwo Tianjin People's Publishing House opublikowało „angielsko-chiński słownik Han Ying Elevator Professional Dictionary” napisany przez Yu Chuangjie, starszego inżyniera w Tianjin Otis Elevator Co., Ltd.. Słownik zawiera ponad 2700 powszechnie używanych słów i terminów w branży dźwigowej.

W listopadzie 1990 r. chińska delegacja dźwigów odwiedziła Stowarzyszenie Przemysłu Windowego w Hongkongu. Delegacja zapoznała się z ogólnym opisem i poziomem technicznym branży dźwigowej w Hongkongu. W lutym 1997 delegacja China Elevator Association odwiedziła prowincję Tajwan i przeprowadziła trzy raporty techniczne oraz seminaria w Taipei, Taichung i Tainan. Wymiana między naszymi odpowiednikami w Cieśninie Tajwańskiej przyczyniła się do rozwoju branży dźwigowej i pogłębiła głęboką przyjaźń między rodakami. W maju 1993 roku delegacja Chińskiego Stowarzyszenia Dźwigów przeprowadziła inspekcję produkcji wind i zarządzania nimi w Japonii.

W lipcu 1992 r. w Suzhou odbyło się Trzecie Zgromadzenie Ogólne Chińskiego Stowarzyszenia Wind. Jest to inauguracyjne spotkanie Chińskiego Stowarzyszenia Wind (China Elevator Association), które jest stowarzyszeniem najwyższej klasy i oficjalnie nosi nazwę „China Elevator Association”. 

W lipcu 1992 r. Państwowe Biuro Dozoru Technicznego zatwierdziło powołanie Krajowego Komitetu Technicznego ds. Standaryzacji Dźwigów. W sierpniu Departament Standardów i Ocen Ministerstwa Budownictwa zorganizował w Tianjin inauguracyjne spotkanie Krajowego Komitetu Technicznego ds. Standaryzacji Dźwigów.

5^th- 9^thStyczeń 1993, firma Tianjin Otis Elevator Co., Ltd. przeszła audyt certyfikacji systemu jakości ISO 9001 przeprowadzony przez Norweskie Towarzystwo Klasyfikacyjne (DNV), stając się pierwszą firmą w chińskiej branży dźwigowej, która przeszła certyfikację systemu jakości serii ISO 9000. Według stanu na luty 2001 r. około 50 firm produkujących windy w Chinach przeszło certyfikację systemu jakości serii ISO 9000.

W 1993 r. firma Tianjin Otis Elevator Co., Ltd. została wyróżniona nagrodą „Nowego Roku” dla przedsiębiorstwa przemysłowego w 1992 r. od Państwowej Komisji Gospodarczej i Handlowej, Państwowej Komisji Planowania, Krajowego Biura Statystycznego, Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Gospodarki Pracy i Ministerstwo Personelu. W 1995 roku na liście nowych dużych przedsiębiorstw przemysłowych w całym kraju, Shanghai Mitsubishi Elevator Co., Ltd., znalazła się na krótkiej liście krajowych przedsiębiorstw typu „noworoczny”.

W październiku 1994 roku ukończono budowę wieży telewizyjnej Shanghai Oriental Pearl, najwyższej w Azji i trzeciej co do wysokości na świecie, o wysokości 468 m. Wieża jest wyposażona w ponad 20 wind i schodów ruchomych firmy Otis, w tym pierwszą w Chinach windę dwupokładową, pierwszą w Chinach trójszynową windę widokową z okrągłym wagonem (nominalne obciążenie 4 000 kg) oraz dwie windy szybkobieżne o prędkości 7,00 m/s.

W listopadzie 1994 roku Ministerstwo Budownictwa, Państwowa Komisja Gospodarcza i Handlowa oraz Państwowe Biuro Nadzoru Technicznego wspólnie wydały Postanowienia przejściowe w sprawie wzmocnienia zarządzania windami, jasno definiujące „punkt kompleksowej obsługi” obejmujący produkcję, instalację i konserwację wind. System zarządzania.

W 1994 roku firma Tianjin Otis Elevator Co., Ltd. objęła wiodącą rolę w uruchomieniu sterowanej komputerowo, całodobowej infolinii Otis w chińskiej branży dźwigowej.

1^stLipiec 1995, w Xi'an odbyła się 8. Krajowa Konferencja wręczania nagród dla najlepszych dziesięciu najlepszych wspólnych przedsięwzięć, prowadzona przez Economic Daily, China Daily i krajową komisję selekcyjną Top Ten Best Joint Venture. Firma China Schindler Elevator Co., Ltd. przez 8 lat z rzędu zdobywała honorowy tytuł pierwszej dziesiątki najlepszych wspólnych przedsięwzięć (typu produkcyjnego) w Chinach. Tianjin Otis Elevator Co., Ltd. zdobyła także zaszczytny tytuł 8. krajowej dziesiątki najlepszych wspólnych przedsięwzięć (rodzaj produkcji).

W 1995 r. w budynku handlowym New World przy ulicy handlowej Nanjing Road w Szanghaju zainstalowano nowe spiralne schody ruchome.

20^th- 24^thSierpień 1996, w China International Exhibition Centre w Pekinie odbyła się pierwsza chińska międzynarodowa wystawa wind, sponsorowana wspólnie przez China Elevator Association i inne jednostki. W wystawie wzięło udział około 150 jednostek z 16 krajów z zagranicy.

W sierpniu 1996 r. firma Suzhou Jiangnan Elevator Co., Ltd. wystawiła wieloschodowe schody ruchome (typu fali) sterowane wieloma maszynami, o zmiennej częstotliwości i zmiennej prędkości, na pierwszej Międzynarodowej Wystawie Wind w Chinach.

W 1996 r. Shenyang Special Elevator Factory zainstalowała przeciwwybuchową windę sterowniczą PLC dla bazy wystrzeliwania satelitów Taiyuan, a także zainstalowała przeciwwybuchową windę pasażerską i towarową ze sterowaniem PLC dla bazy wystrzeliwania satelitów Jiuquan. Jak dotąd Shenyang Special Elevator Factory zainstalowała windy przeciwwybuchowe w trzech głównych chińskich bazach wystrzeliwujących satelity.

W 1997 r., po gwałtownym rozwoju rozwoju schodów ruchomych w Chinach w 1991 r., wraz z ogłoszeniem nowej krajowej polityki reformy mieszkalnictwa, w Chinach nastąpił boom na windy mieszkaniowe.

W dniu 26^thW styczniu 1998 roku Państwowa Komisja Gospodarcza i Handlowa, Ministerstwo Finansów, Państwowa Administracja Podatkowa i Generalna Administracja Ceł ​​wspólnie zatwierdziły firmę Shanghai Mitsubishi Elevator Co., Ltd. na utworzenie centrum technologii dla przedsiębiorstw na poziomie stanowym.

1^stW lutym 1998 wdrożono krajową normę GB 16899-1997 „Przepisy bezpieczeństwa dotyczące produkcji i montażu schodów ruchomych i chodników ruchomych”.

10^thGrudzień 1998 r. Firma Otis Elevator Company zorganizowała ceremonię otwarcia w Tianjin, największej bazie szkoleniowej w regionie Azji i Pacyfiku, Otis China Training Center.

W dniu 23^rdPaździernik 1998 r. Firma Shanghai Mitsubishi Elevator Co., Ltd. uzyskała certyfikat systemu zarządzania środowiskowego ISO 14001 wydany przez Lloyd's Register of Shipping (LRQA) i stała się pierwszą firmą w chińskiej branży dźwigowej, która przeszła certyfikację systemu zarządzania środowiskowego ISO 14001. W dniu 18 listopada 2000 roku firma uzyskała certyfikat OHSAS 18001:1999 wydany przez Krajowe Centrum Certyfikacji Systemu Zarządzania Bezpieczeństwem i Higieną Pracy.

W dniu 28^thPaździernik 1998, ukończono budowę Jinmao Tower w Pudong w Szanghaju. Jest to najwyższy drapacz chmur w Chinach i czwarty pod względem wysokości na świecie. Budynek ma 420 m wysokości i 88 pięter. Jinmao Tower ma 61 wind i 18 schodów ruchomych. Dwa zestawy ultraszybkich wind Mitsubishi Electric o udźwigu znamionowym 2500 kg i prędkości 9,00 m/s są obecnie najszybszymi windami w Chinach.

W 1998 roku firmy dźwigowe w Chinach zaczęły faworyzować technologię wind bez maszynowni.

21^stW styczniu 1999 r. Państwowe Biuro Jakości i Nadzoru Technicznego wydało Zawiadomienie o dobrej pracy w nadzorze nad bezpieczeństwem i jakością oraz nad specjalnym wyposażeniem wind i urządzeń elektrycznych w wykonaniu przeciwwybuchowym. W zawiadomieniu wskazano, że funkcje nadzoru nad bezpieczeństwem, nadzoru i zarządzania kotłami, zbiornikami ciśnieniowymi i urządzeniami specjalnymi podejmowane przez dawne Ministerstwo Pracy zostały przeniesione do Państwowego Biura Jakości i Dozoru Technicznego.

W 1999 roku chińskie firmy z branży wind otworzyły własne strony główne w Internecie, wykorzystując do promocji największe na świecie zasoby internetowe.

W 1999 r. GB 50096-1999 „Kodeks projektowania budynków mieszkalnych” przewidywał, że windy o wysokości większej niż 16 m od podłogi budynku mieszkalnego lub piętra wejściowego budynku mieszkalnego o wysokości większej niż 16 m.

Od 29^thmaja do 31^stW maju 2000 r. na 5. Zgromadzeniu Ogólnym Chińskiego Stowarzyszenia Dźwigów przyjęto „Przepisy i regulacje dotyczące chińskiego przemysłu windowego” (w celu wdrożenia próbnego). Sformułowanie linii sprzyja jedności i postępowi branży dźwigowej.

Do końca 2000 roku chińska branża dźwigowa otworzyła około 800 bezpłatnych połączeń serwisowych dla klientów takich jak Shanghai Mitsubishi, Guangzhou Hitachi, Tianjin Otis, Hangzhou Xizi Otis, Guangzhou Otis, Shanghai Otis. Usługa telefoniczna 800 jest również nazywana scentralizowaną usługą płatniczą odbiorcy.

20^thWe wrześniu 2001 roku, za zgodą Ministerstwa Personelu, w Centrum Badawczo-Rozwojowym Dashi Factory w Guangzhou Hitachi Elevator Co., Ltd. zorganizowano pierwszą stację badawczą podoktorską chińskiego przemysłu dźwigowego.

W dniach 16-19^thPaździernik 2001, w Centrum Wystawowym w Augsburgu, odbyła się niemiecka międzynarodowa wystawa wind Interlift 2001. Jest 350 wystawców, a delegacja China Elevator Association ma 7 jednostek, najwięcej w historii. Chińska branża dźwigowa aktywnie wychodzi za granicę i uczestniczy w międzynarodowej konkurencji na rynku. Chiny oficjalnie dołączyły do ​​Światowej Organizacji Handlu (WTO) 11 grudnia 2001 roku.

W maju 2002 roku w miejscu światowego dziedzictwa przyrodniczego – Wulingyuan Scenic Spot w Zhangjiajie w prowincji Hunan zainstalowano najwyższą na świecie windę zewnętrzną i najwyższą na świecie dwupiętrową windę widokową.

Do 2002 roku Międzynarodowa Wystawa Wind w Chinach odbywała się w latach 1996, 1997, 1998, 2000 i 2002. Na wystawie wymieniono technologię wind i informacje rynkowe z całego świata oraz promowano rozwój branży wind. Jednocześnie chińskie windy cieszą się na świecie coraz większym zaufaniem.